گالری محسن

گالری محسن در دی‌ماه سال ۱۳۸۸ با هدف نمایش جریان روز هنر معاصر با نگاهی بینارشته‌ای تاسیس شد. گالری می‌کوشد تا ضمن حمایت از هنرمندان و تعامل مداوم با کیوریتورها، منتقدان و مجموعه‌داران به تبادل با سطح گسترده‌ای از مخاطبان و ارتباط موثر با عرصه‌ی بین‌المللی هنرهای تجسمی بپردازد و زمینه‌ای مستعد برای ایجاد گفتمانی سازنده و پویا در هنر معاصر فراهم آورد. در سال ۱۳۹۴، ساختمان گالری با هدف تامین بستری مناسب‌تر برای نمایش آثار بازسازی و فضای گالری به دو سالن مجزا در «طبقه‌ی منفی یک» و «طبقه‌ی همکف» تفکیک و پروژه‌های «پاسیو»، «حیاط » و «بام» با رویکردی انعطاف‌پذیرتر برای تجربه‌ورزی به آن افزوده شد.

وقتی این کلمات را می‌نویسم و این جمله‌ها ساخته می‌شود، فقط دارم به لذت نوشتن فکر می‌کنم، نه پیدا کردن معنی کلمات کنار هم.

و بعد کاملن اتفاقی ممکن است لذت من از نوشتن؛ کلمات من، جملات من معنایی را پیدا کند که تو فکر می‌کنی!

/آن معنا برای من بی‌معنی ‌ست/

شبیه جمله‌ی: *کبابی حاج عبدالله با مدیریت فضل الله بخشی*

که به نستعلیق نوشته می‌شود و به دیوار خانه‌ی یک خانواده‌ی ژاپنی نصب می‌شود. معلوم است که ما ایرانی‌ها هیچ‌وقت چنین جمله‌ای را به دیوار خانه‌مان نمی‌زنیم. چون پیش از درک لذت خط نستعلیق: (پیچش‌ها، زوایا، انحنای حروف، نسبت‌ها و کشیدگی‌های زیبایش)، معنای کلمات، مخل لذت بردن از انتظام رسم‌الخط نستعلیق می‌شود.

شاید بتوان این‌طور گفت:

خط نستعلیق یک نظام زیبایی‌شناسانه است

برای کسانی که فارسی نمی‌دانند.

سید محمد مساوات