گالری راه ابريشم
راه ابریشم در سال ۱۳۸۰ با همکاری عباس کیارستمی و نمایشگاهی از آثار عکاسی او در تهران شروع به کار کرد. هدف راه ابریشم از ابتدای تاسیس ایجاد بستری برای فعالیت های بنیادی و تخصصی در زمینه عکاسی به عنوان بخش درخشانی از فرهنگ و هنر معاصر ایران بود که هنوز در داخل و خارج از کشور مورد توجه هنردوستان قرار نگرفته بود. نام و نماد راه ابریشم هم با این هدف انتخاب شد و از ابتدا با دیدی بلند مدت و چند سویه همکاری ویژه ای با عکاسان پیشگام از یک سو و با استعدادهای جوان از سوی دیگر شروع و به مخاطبان در داخل و خارج کشور ارائه کرده است.
در این راستا راه ابریشم علاوه بر برگزاری نمایشگاه در فضای گالری در تهران همواره سعی در حضور مداوم و موثر در خارج از کشور در خاور میانه و اروپا کرده است.
به تازگی راه ابریشم در کنار عکاسی، همکاری با هنرمندان بخش کاریکاتور، نقاشی طنز و مطبوعاتی را اغاز کرده و فعالیت هایی با هدف معرفی این بخش هنر معاصر برنامه ریزی کرده است.
گالری راه ابریشم در هفته هنر تیر ۱۳۹۷
نمايشگاه عكس حنا ميرجانيان
“گذر”
این مجموعه شامل عکسهایی است که من از سفرهای مختلف در سالهای متوالی با دوربین مدیوم فرمت گرفتهام.
همیشه سفر برایم مفری بودهاست تا از دنیای شهری فاصله بگیرم. هیچگاه نتوانستم به دور از سروصدا و غوغای شهر به راحتی زندگی کنم. در پس این ازدحام و هیجان شهری، کشش به ایمنی میبینم که برای خودمان ساختهایم تا با در کنار هم بودنمان از خطرات احتمالی به دور باشیم و بقای خودمان را تضمین کنیم! گسترش شهرها و رشد تمدنی بشر بر این میل استوار است. اما همیشه برایمان بیرون از شهرهایمان کاشانهای در بستر طبیعت وجود داشتهاست.
به طبیعت پناه می بریم برای رهایی از ذهن و نگاه حکمران، برای شکستن قالب خودم، برای فرار از قیدوبندهای متداول هر روزمان که به شکلی به ما تحمیل شده است. برای دوری از با هم بودن های همیشگی، با پیوستن به گروه های دیگر راهی سفرهای کوتاه میشویم. بودن با همسفرانمان حس امنیت جمعی میدهد، در جایی که اتفاقها کمتر قابل پیشبینی و بلکه خطرناک میتواندباشد.
لحظهای روبروی پهنه دریا می ایستم و فارغ از بودونبودها به افق خیره میشوم. آتشی کنار دریا روشن میکنیم و تمام خستگیهایم را به دانهدانه شن ها میسپرم. در دشتی سرسبز کنار دریاچه ای چادر میزنیم و عطر گلهای وحشی را با تمام وجود بو میکشم. به کوهی استوار چشم میدوزم و به صدای خوش پرندگان گوش میدهم.
همه ماجرای سفر با اتفاقات و لحظاتش پشت سر گذاشته میشود و در ذهن ما خاطره میسازد. خاطراتی از واقعیت، که در لحظه حال وجود داشتهاست و با پا گذاشتن به زمان دگرگون میشوند، رنگ میبازند و دوباره جان میگیرند.اما این بار تجربه زیستیمان همان طور است که میخواهیم.
در انتهای سفر از جادههای خاکی به جادههای قیرگون به سمت داخل شهرهایمان میرانیم. حس متناقضی در درونمان است. دلتنگ برای خانههایمان هستیم ــ هم خانهای که سالهای دور ترکش کردیم و هم خانهای که انتظار ورودمان را میکشد ــ تا با چرخاندن کلیدی، قدم در فضای امنش بگذاریم.
حنا ميرجانيان
نمايشگاه عكس شاهين اسفندياری
“نقاط حساس”
طبيعت برای من يك سند است.
سندی پر از جزييات كه همانند يك صفحه حساس تمامی وقايع را ثبت ميكند.
اما با يك تفاوت بزرگ و آن اينكه ثبت وقايع مربوط به يك لحظه خاص نيست بلكه جزييات به مرور زمان روی هم انباشته می شوند و سپس به يك شكل كلی به نمايش درمی آيند.
تصويری مستند از زمان حال كه مدام در حال تغيير است.
شاهين اسفندياری،۱۳۹۷
هنرمندان این نمایش
حنا میرجانیان
شاهین اسفندیاری
موسس
آناهيتا قباييان اتحاديه
مدیر
آناهيتا قباييان اتحاديه
راههای ارتباطی
بلوار كشاورز، بین خیابان قدس و وصال، ساختمان تکنو آجر، پلاك ۲۱۰
تلفن: ۸۸۹۷۷۱۴۸ ۰۲۱